Zkądże mi to, że Pan i Bóg mój przyszedł do mnie i dał mi sam siebie. Ach Panie! im wyżéj podnosisz mię tą łaską Twoją, tém głębiéj zapadam się w nicestwo moje, tém głębiéj uniżam się przed Tobą, wyznając coraz więcéj podłość i złość moję, a wielbiąc i wysławiając coraz więcéj miłosierdzie Twoje.
Akt dziękczynienia.
Dzięki Ci, o Jezu mój, dzięki nieskończone, żeś mi dał samego siebie, i żeś tém niepojetém dobrodziejstwem wszystkie dobrodziejstwa Towje podnieść i uwieńczyć raczył. Aniołowie i Archaniołowie, Serafiny i Cherubiny, i wszyscy Święci i Święte Pańskie połączcie się ze mną w dziękach Panu memu. I Ty, o Maryo, dziękuj ze mną Synowi Swojemu. I Ty sam, o Jezu, dziękuj we mnie Ojcu Przedwiecznemu, iż mię tak umiłował, że Ciebie, Syna swego jednorodzonego, dać mi i darować raczył.
Akt ofiarowania się.
Cóż oddam Panu za wszystko, co mi dobrego uczynił? Oddam mu za wszystko, wszystko. Ofiaruję Ci więc, o Panie, wszystko czem jestem, bo przez Ciebie jestem, wszystko co mam, bo od Ciebie mam, wszystko czuć i czego pragnąć będę, bo według Ciebie czuć i pragnąć pragnę. Ofiaruję Ci wszystko co przez całe życie myśleć, mówić i czynić będę, bo wszystko chcę myśleć i mówić i czynić dla Ciebie. Ofiaruję się Tobie z duszą i ciałem, na zupełne posłuszeństwo woli i upodobaniu Twojemu, na wszelkie trudy i cierpienia, na smutki i poniżenia i na śmierć samę. A tę ofiarę szczerą i zupełną, ażeby Ci była miłą i przyjemną, łączę z nieskończoną Ofiarą Twoją, byś ją wraz z Ojcem i Duchem Świętyn przyjął i mnie błogosławił.
Akt proźby.
Pobłogosław, o Jezu, wszystkim sprawom moim. Pobłogosław Kościołowi i Ojcu Świętemu.Pobłogosław ludowi Twojemu i wszystkim rządcom jego duchownym i świeckim. Zmiłuj się nad naszą Ojczyzną. Pobłogosław rodzicom, braciom, siostrom, krewnym, dobrodziejom, przyjaciołom i nieprzyjaciołom moim. Wszystkich niemocnych uzdrawiaj, spracowanych ochładzaj, strapionych pocieszaj, cierpiących ukrzepiaj, w potrzebie będących wspomagaj, niewiernych
