jąca, racz mi wyjednać modlitwami Twojemi u Oblubieńca Twego Chrystusa, czystość duszy i ciała. Patronko konających! proszę Cię serdecznie, uproś mi w godzinę śmierci mojéj jak najskuteczniejszą skruchę za grzechy i ufność w miłosierdziu Boga, niech bez posilenia sę chlebem Anielskim nie umieram, ale mocą i zasługą Krwi i Ciała Jezusa Chrystusa otrzymam życie Błogosławionych w Królestwie jego na wieki. Amen.
Uwaga. Św. Barbara żyła w pierwszych wiekach chrześciaństwa. Ojcec jéj był poganinem, jednakże córka za szczególną łaską Boga poznała prawdziwą Wiarę. W wieży, gdzie było jéj mieszkanie, kazała zrobić trzecie okno, aby w ten sposób uczcić Trójcę św. Gdy nie chciała się wyrzec chrześciaństwa, była srodze męczona, aż w końcu własny ojciec uciął jéj głowę, za co go piorun zabił. Św. Barbara jest patronką od ognia i burzy, szczególnie zaś patronką szczęśliwéj śmerci. Św. Barbara uprosiła sobie u Boga tę łaskę, że każdy, który w jéj imię o cokolwiek dobrego prosić Pana Boga będzie, zostanie wysłuchany. Mianowicie kto szczerze prosi o wstawienie się świętéj Barbary, aby nie umierał bez śś. Sakramentów, ten nie umrze bez ostatniéj pociechy. Przydarzyło się to pewnemu rzeźnikowi w Holandyi, który miał osobliwe nabożeństwo do téj świętéj Patronki. Ten znajdując się w płomieniach, prosił św. Barbary, aby nie umierał bez przyjęcia śś. Sakramentów. Ukazała mu się Męczenniczka i rzekła, że przed wschodem słońca nie umrze. I oto, choć płomienie były wielkie i cały dom się spalił, człowiek ów wyszedł z gruzów, prawda tak opalony, że już prawie nic na nim ciała nie było. Dostąpił téj łaski, że dopiero po przyjęciu śś. Sakramentów zakończył życie. Jest téż św. Barbara patronką Korony Polskiéj. Dla tych ważnych powodów, a mianowicie, aby wyjednać sobie łaskę szczęśliwéj śmierci, która jest największą łaską na ziemi, prośmy gorąco św. Barbary, aby raczyła wstawiać się za nami do Boga.
MODLITWA
męża za żonę i dzieci.
Udarowałeś mnie łaskawie, o Boże, dobrą małżonką i miłemi dziatkami; daj mi moc potrzebną do wytrwania w moich dobrych przedsięwzięciach; nie pozwól, miłosierny Ojcze, abym się kiedykolwiek zachwiał w
