Ta strona została uwierzytelniona.
DO LEUKONOI.
XI.
Tu ne quaesieris, scire nefas.
Leukonoe, grzech badać co tam za zasłoną:
Jak długo mnie, lub tobie, żyć tu przeznaczono;
Ani też babilońskiej pytaj się kabały —
Lepiej każdą znieść dolę, jaką nieba dały.
Czy Jowisz da zim wiele przeżyć, czy ta zima
Ostatnia już, co morze Tyrreńskie tak wzdyma
I tłucze nim o skały? Nie marz! wina nalej!
Za obecność nadzieją nie wylatuj dalej;
Mówim, — a tu ucieka wiek nasz, życie krótsze —
Co dziś jest, chwytaj, mało polegaj na jutrze.
DO LIDYI.
XIII.
Cum tu, Lydia, Telephi.
Kiedy ty, Lidyo, różową szyję
I jak wosk białe Telefa ręce
