Strona:PL Oliwer Twist T. 1.djvu/318

błąkał po polach pustych, dróżynach samotnych, ścieżkach nieznanych, to znów po ciemnym, okropnym cmentarzu, gdy go naraz Tobijasz Crackit z tego snu niemiłego przebudził, zrywając się nagle i wołając: że już pół do drugiéj!
 W oka mgnieniu i tamci dwaj złoczyńce na równe nogi się zerwali, i wszyscy się natychmiast czynnie i śpiesznie zabrali do uczynienia wszelkich przygotowań do podróży.
 Sikes i jego towarzysz otulili szyję i brodę w długie, ciemnobarwne szale, i przywdziali swe tołuby, a Barney otworzył pod tenczas szafę, wyjął z niej różne narzędzia, które oni śpiesznie w kieszeniach swoich ukryli.
 — Podaj mi moje hałaśniki, Barney! — zawołał Tobijasz Crackit.
 — Oto są! — odpowiedział Barney, podając mu parę pistoletów. — Sameś je nabił!
 — Dobrze! — odpowiedział Crackit, chowając je do kieszeni. — Gdzież przekonywacze?
 — Już je mam! — odpowiedział Sikes.
 — A teraz klucze, świdry, piłki, wytrychy, latarniczka,... czyśmy niczego niezapomnieli?
 Zapytał Tobijasz przymocowawszy drążek żelazny na sznureczku, pod jedną połą tołuba przyszytym.
 — Jest wszystko!
 Odpowiedział Sikes.
 — Barney! przynieś mi mój kostur,..... to z wszystkiego najlepsze!
 To mówiąc wyrwał gruby kij z rąk Barneya, który