Strona:PL Oliwer Twist T. 1.djvu/397

do pana Sowerberry wstąpię, i powiem mu, aby się na jutro koło niéj zakrzątnął. Cóż cię tak mocno przestraszyło, droga, droga Corney?
 — Nic szczególnego, mój luby, — odpowiedziała niewiasta unikająco.
 — Jednak musi w tém coś być koniecznie! — nacierał Bumble uporczywie; — dla czegóż tego twojemu Bumble nie chcesz powierzyć, najdroższa?
 — Nie teraz jeszcze, nie teraz, — odparła pani Corney: — dopiero gdy się pobierzemy, to ci potém powiém, drogi Bumble.
 — Gdy się pobierzemy? — zawołał Bumble. — Spodziewam sję, że to niebyła przecież jaka śmiałość bezczelna ze strony którego z mieszkańców tego domu....?
 — Nie, nie, drogie życie, nie! — wtrąciła niewiasta żywo.
 — Gdybym o tém mógł pomyśleć, — mówił daléj Bumble, — gdybym wiedział, iż który z nich swoje gminne oczy do tego lnbego oblicza podnieść się odważył....
 — Oni by się tego niepoważyli, mój drogi, nie! — odpowiedziała niewiasta.
 — Szczęście dla nich wielkie! — zawołał Bumble, grożąc pięścią. — Pokaż mi człowieka, czy to z naszéj Gminy, czy też z kąd inąd, który by się to uczynić ośmielił, to ja mu powiem takie słóweczko, że już tego po drugi raz z pewnością nie uczyni.
 Te słowa spokojnie, bez wszelkiego żywszego, namiętniejszego ruchu wyrzeczone, nie uchodziłyby wcale za wielką grzeczność i pochwałę na wdzięk i urok pani