składać i błagać ich, aby kilkaset funtów jako dowód mały naszego poważania i wzdzięczności za dobre obejście się z Oliwerem przyjąć raczyli?
— To nie jest wcale naszym zamiarem, — odpowiedział Brownlow, śmiejąc się serdecznie, — musimy jednak w tém wszystkiém bardzo ostrożnie i oględnie sobie postępować.
— Ostrożnie i oględnie! — zawołał lekarz. — Jabym tych łotrów wszystkich odesłał do....
— Mniejsza o to dokąd i gdziebyś ich odesłał, — przerwał mu Brownlow. — Proszę jednak o tém pomyśleć i dobrze wziąść na uwagę, czyli, odsełając ich gdziekolwiekbądź, gdzie ci się tylko podoba, jest jakie podobieństwo, abyśmy do naszego celu doszli?
— Do jakiego celu? — zapytał lekarz.
— Do tego prostego celu wykrycia rodziców Oliwera, i uzyskania dla niego napowrót tego majątku i spadku, który mu takiém haniebném oszustwem wydarto, jeżeli to wszystko, cośmy słyszeli od owéj dziewczyny, jest rzeczywiście prawdą.
— Prawda! — zawołał Losberne, dla ochłodzenia się chustką powiewając; — zupełnie o tém zapomniałem. —
— Teraz sam wyznasz, — ciągnął Brownlow, — iż prowadząc rzecz całą tak, aby ta dziewczyna do niczego nie należała, przypuściwszy, żeby się nam tych łotrów pochwytać i przed sąd stawić udało, bez narażenia téj dziewczyny na niebezpieczeństwo, ile dobrego byśmy przez to osięgnąć mogli?
— Największe dobro by było, żeby kilku z nich
Strona:PL Oliwer Twist T. 2.djvu/223
Ta strona została skorygowana.