Ta strona została przepisana.
Na śmierć Kossaka.
I.
I zagrały smutne dzwony,
Tęskne dzwony,
Lecą wieści w cztery strony,
Na przegony;
Lecą wieści, czarne ptaki,
Chmurne ptaki,
Hen! na bory i na dwory!
Hen! na szlaki!
Zaprzęgajcie cug bachmatów!
Sześć bachmatów!
Nie żałujcie jasnych kwiatów!
I szkarłatów!
Hej! a kapa, złotem tkana,
Haftowana!
Jako leża dla rycerza,
Dla hetmana!
Ej, gęślarzu! siądź u truny,
Wielkiej truny!
