Strona:PL Oscar Wilde - Portret Dorjana Graya.djvu/175

w perle, a gdy nurek zaniósł ją królowi Perozesowi, zabił śmiałka i przez siedem miesięcy opłakiwał stratę. Gdy Humowie zwabili króla do pieczary, odrzucił on tę perłę, ale — jak opowiada Procopius — nie odnaleziono jej już nigdy, choć cesarz Anastazy ofiarował za nią pięćset funtów złota. Król Malabaru pokazywał pewnemu Wenecjaninowi różaniec z trzystu czterech pereł, z których każda poświęcona była innemu z czczonych przez niego bogów.
 Kiedy książę Valentinois, syn Aleksandra VI, odwiedził Ludwika XII, króla frncuskiego, koń jego był, wedle Brantôme'a, pokryty łuską złotą, a na czapce księcia widniał podwójny rząd rubinów, promieniujących wielkie światło. Król angielski Karol miał strzemiona, w których oprawione było czterysta dwadzieścia jeden diamentów. Ryszard II nosił szatę, pokrytą rubinami, którą szacowano na trzydzieści tysięcy marek. Hall opisuje Henryka VIII. jak jechał przed koronacją do Tower'u „w kaftanie z dzianego złota, przetykanego diamentami i innemi drogocennemi kamieniami, i z wielkim łańcuchem rubinów na szyi”. Faworyci Jakóba I nosili kolczyki ze szmaragdów, osadzonych w złotym filigranie. Edward II podarował Piers'owi Gaveston'owi czerwono-złotą zbroję, w której oprawione były hiacynty, naszyjnik z czerwonych róż z turkusami i czapkę, usianą perłami. Henryk II nosił rękawice, sięgające do łokcia i pokryte klejnotami, a pętla ich ozdobiona była dwunastoma rubinami i pięćdziesięcioma dwiema wielkiemi perłami. Kapelusz książęcy Karola Śmiałego, ostatniego w swym rodzie księcia burgundzkiego, obwieszony był perłami gruszkowatego kształtu i wysadzany szafirami.