Strona:PL Oscar Wilde - Portret Dorjana Graya.djvu/186

swej przyjął przydomek Formosus, a którego tiara, wartości dwustu tysięcy florenów, nabyta była za cenę strasznego grzechu; Gian Maria Visconti, który polował psami na żywych ludzi, a którego zwłoki miłująca go dziewka pokryła różami; Borgia na białym koniu, a obok niego Fratricida, w płaszczu ociekającym krwią Perotta; Pietro, Riario, młody kardynał arcybiskup Florencji, syn i ulubieniec Sykstusa IV, którego piękność tylko z wyuzdaniem jego dała się porównać i który przyjmował Leonorę Aragońską, w namiocie ż białego i kazmazynowego jedwabiu pełnym nimf centaurów, a usługąjącego chłopca kazał pozłocić, aby wyglądał jak Ganymed lub Hylas; Ezelin, którego melancholję tylko widok śmieri zdolen był uleczyć i który czuł pragnienie czerwonej krwi, jak inni pragnienie czerwonego wina — syn Szatana, jak twierdzono, który przy grze w kości oszukał własnego ojca i wygrał od niego swoją duszę; Giambattista Cibo który dla szyderstwa przyjął imię Innocentego, a do którego wyschłych żył wlał lekarz żydowski krew trzech chłopców; Sigismondo Malatesta, kochanek Izoldy, lord z Rimini, którego obraz, jako wizerunek nieprzyjaciela Boga i ludzi, spalony został w Rzymie, który udusił Poliksenę obrusem, który w szmaragdowym kielichu podał Ginevrze d'Este truciznę, a dla uczczenia sromotnej namiętności zbudował pogańską świątynię dla chrześcijańskiego kultu; Karol VI, który tak szalenie rozmiłowny był w żonie brata, że pewien trędowaty ostrzegał go przed obłędem, który go opanuje, i który, gdy duch jego stał się obłąkany i chory, jedyne ukojenie znajdował w kartach saraceńskich, przedstawiających wizerunki miłości, śmierci i obłędu; i w kurtce, wyszytej koronkami, czapce, klejnota-