Strona:PL Owidiusz - Przemiany.djvu/191

Ta strona została przepisana.

Tam przybył i wywabił z lutni słodkie tony,
Na głos jego czarowny same drzewa biegły:
Dąb chaoński[1], w szerokie gałęzie rozległy,
Gaj Heljad[2], wonna lipa, trzmiel liśćmi osiany,
Wawrzyn dziewiczy[3], jesion do dzid używany,
Buk i wysmukła jodła i giętka leszczyna,
Jabłoń, której gałęzie mnogi owoc zgina,
I rozkoszne jawory, różnofarbne klony[4],
Wierzba rzeczna, lotos obficie wilżony,
Tamaryszki, bukszpany, co wieczyście kwitną,
Kalina, której owoc ma barwę błękitną,
Przyszedł bluszcz giętkonogi, winne latorośle
Z wiązem, po którym wino wspina się wyniośle,
Mirt dwufarbny[5], jeżówka z owocem czerwonym,
Modrzew, palma, nagroda zwycięscom wsławionym,
I z włosem podczesanym matce bogów[6] miła
Sosna, w którą swojego Attysa zmieniła.
I cyprys piramidny w tem gronie się mieści,
Godło ciężkiego smutku i tkliwej boleści,
Dawniej młodzian, kochanek tego niebios syna[7],
Co to struny na łukach i lutniach napina.
Polnym nimfom poświęcon, na kartejskiej łące[8]

  1. W kraju Chaonów w Epirze znajdowała się sławna wyrocznia dodońska, otoczona dębami.
  2. Topole; por. str. 20.
  3. Dziewica Dafnis została zamieniona w wawrzyn.
  4. »Różnofarbne klony« — albo ze względu na liście, albo na słoje pnia.
  5. »Mirt dwufarbny« — mający jagody zielone i czarne.
  6. »Matka bogów« — Cybele.
  7. Apollina.
  8. »Na kartejskiej łące« — pod miastem Carthaea na wyspie Ceos.