Strona:PL Owidiusz - Przemiany.djvu/286

 Cygnus, syn Stenela, krewny Klimeny.
 Cygnus — syn Neptuna, król m. Colonae w Troadzie, sprzymierzeniec Trojan.
 Cyklady — wyspy na morzu Egejskiem.
 Cyklop Polifem — dziki olbrzym o jednem oku, syn Neptuna.
 Cyklopi (Cyclopes) — synowie Uranosa i Gey (Nieba i Ziemi), olbrzymy, kują dla Jowisza pioruny.
 Cykonowie (Cicones) — lud w Tracji.
 Cylla (Cilla) — m. w Troadzie.
 Cyllene — pasmo górskie w Arkadji.
 Cymmerowie (Cimmerii) — u Homera naród na zachodnich krańcach ziemi mieszkający.
 Cynir (Cinyras) — postać mytologiczna, zresztą nieznana.
 Cynt, Cyntus (Cynthus) — góra na w. Delos.
 Cyntja (Cynthia) — przydomek Dyany (od góry Cynthos na w. Delos, gdzie się miała urodzić).
 Cyparys, Cyparyssus (Cyparissus) — syn Telefa z Ceos, ulubieniec Apollina.
 Cypr (Cyprus) — w. na morzu Śródziemnem.
 Cyprys (Cyprius) — nazwa psa.
 Cypus (Cipus) — Gcnucius Cipus, wódz rzymski.
 Cyrce (Circe) — córka Słońca, czarodziejka; od niej ma nazwę przylądek Circei w połudn. Lacjum.
 Cyrcy ziemia — Circei w Lacjum.
 Cytereja — Wenus, czczona na wyspie Cytera.
 Cyteron (Cithaeron) — pasmo górskie pomiędzy Attyką a Beocją, »Bakchusowi poświęcone«.
 Cytn (Cytnus) — w., jedna z Cyklad.

 Damazychton — syn Nioby i Amfiona.
 Danai syn — Perseusz.
 Danaje — inna nazwa Greków.
 Dardańczycy, Dardanowie — inna nazwa Trojan.
 Dedal (Daedalus) — Ateńczyk, budowniczy i rzeźbiarz, zbudował na Krecie labirynt.
 Dejanira — córka Eneusza i Altei, żona Herkulesa.
 Delfy (Delphi) — m. w Focydzie z słynną wyrocznią Apollina; D. uchodziły za punkt środkowy Hellady a nawet całej ziemi, stąd Delfy śródziemne.
 Delos — w. jedna (najmniejsza) z Cyklad. Delu pan, władca,