król — Apollo, gdyż tam miał się urodzić.
Deukaljon (Deucalion) — syn Prometeusza, mąż Pyrry.
Dolon — szpieg trojański, zabity w nocnej wycieczce przez Uliksesa.
Don (Tanais) — rz. w Scytji.
Dorcej (Dorceus) — nazwa psa.
Doryl (Dorylas) — wódz etjopski.
Dorys — córka Oceana i Tetydy, małżonka Nereusza, matka Nereid.
Dromas — nazwa suki.
Dryady — nimfy, mieszkające w drzewach.
Dryas — syn Marsa, brat króla tessalskiego, Tezeusza.
Dryopa (Dryope) — córka Euryta, siostra Ioli.
Dunaj — rz. wpadająca do Morza Czarnego.
Dyana — córka Jowisza i Latony, bogini łowów, także księżyca; jako siostra Febusa, zowie się też Feba.
Dyktys — żeglarz tyrreński.
Dymasowa córka — Hekuba, żona Pryama.
Dyndym (Dindymon) — góra we Frygji.
Dyomed (Diomedes) — syn Tydeusza, bohater grecki.
Dyona (Dione) — matka Wenery, także imię samejże Wenery.
Dyrcejski zdrój — źródło Dirce w pobliżu Teb.
Eacyda — syn Eaka.
Eacyda — wnuk Eaka, Achilles.
Eacydy, Eacydowie — potomkowie Eaka.
Eak (Aeacus) — syn Jowisza i nimfy Eginy, król wyspy Enopja (Oenopia), przezwanej od imienia matki Eginą.
Echalja (Oechalia) — m. na Eubei. Echalji zwycięzca — Herkules; zob. Iola.
Echemon — wódz etjopski.
Echidna — córka Chryzaora, straszliwy potwór, przez pół dziewica, przez pół wąż, matka Cerbera, lernejskiej Hydry, Chimery, lwa nemejskiego, Sfinksa i innych potworów.
Echinady — wyspy na morzu Jońskiem naprzeciw ujścia rz. Achelousa.
Echion — syn Merkurego, Argonauta.
Echjon (Echion) — jeden z rycerzy, którzy wyrośli z smoczych zębów, posianych przez Kadmusa.
Echo — nimfa górska, oreada, skazana przez Junonę na powtarzanie cudzych wyrazów (odgłos).
Edyp (Oedipus) — syn króla
Strona:PL Owidiusz - Przemiany.djvu/287
Ta strona została przepisana.