Strona:PL Owidiusz - Przemiany.djvu/289

 Erymant (Erymanthus) — rz. i góra w Arkadji.
 Erynny (Erinyes) — boginie zemsty, Furje, Alecto, Tisiphone, Megaera.
 Erysychton — syn króla tessalskiego, Tryopasa.
 Eryton — wódz etjopski.
 Esak (Aesacos) — syn króla trojańskiego Pryama.
 Eskulap (Aesculapius) — syn Apollina i nimfy Koronis, bóg sztuki lekarskiej.
 Eta (Oeta) — góra na granicy Tessalji i Beocji.
 Etaljon (Aethalion) — żeglarz tyrreński.
 Etjopowie (Aethiopes) — mieszkańcy środkowej Afryki.
 Etjopów jezioro — nieznane bliżej jezioro w połudn. Afryce.
 Etna (Aetna) — wulkan na Sycylji.
 Etny ostrowie — w. Sycylja.
 Eton (Aethon) — jeden z rumaków, ciągnących rydwan Słońca.
 Euenus — rz. w Etolji.
 Euforb (Euphorbus) — pod tem nazwiskiem miał żyć Pytagoras w czasie wojny trojańskiej.
 Eufrat — rz. w Azji.
 Euippe — żona Pierosa.
 Eumenidy — Furje, boginie zemsty.
 Eumolp (Eumolpus) — twórca eleuzyńskich misteryj i protoplasta rodu Eumolpidów.
 Eur (Eurus) — wiatr wschodni.
 Europa — córka króla fenickiego Agenora, siostra Kadmusa, założyciela Teb.
 Eurotas — rz. w Lakonji.
 Eurydyka (Eurydice) — żona Orfeusza.
 Euryloch (Eurylochus) — towarzysz Uliksesa.
 Eurypil (Eurypylus) — Grek, przywódca Tessalów pod Troją.
 Eurysteusz — syn Stenelosa, władca Argos, nakazał z polecenia Junony wykonać Herkulesowi dwanaście prac.
 Eurytjon — władca Ftyi w Tessalji, teść Peleusza.
 Eus (Eous) — jeden z rumaków, ciągnących rydwan Słońca.

 Faeton — syn boga słońca i Klimeny.
 Faetuza — jedna z Heljad.
 Fantazos (Phantasos) — bożek snu.
 Farfar (Farfarus) — rz. w kraju Sabinów, lewy dopływ Tybru.
 Faros (Pharos) — w. i m. naprzeciw Aleksandrii.