Strona:PL Owidiusz - Przemiany.djvu/290

 Farsalja (Pharsalus) — m. w Tessalji, gdzie Cezar zadał klęskę Pompejuszowi 48 r. przed Chr.
 Faunowie — bożkowie leśni i polni.
 Fazys (Phasis) — rz. w Kolchidzie pod Kaukazem.
 Feb, zob. Apollo.
 Feba siostra — Dyana.
 Feba syn — Eskulap.
 Febe, zob. Dyana.
 Fedym (Phaedimus) — syn Nioby i Amfiona.
 Feneos (Phaeneos) — m. w Arkadji; w pobliżu są spady potoku Styks, którego woda w starożytności miała sprowadzać śmierć.
 Feniks (Phoenix) — syn Amyntora, władca Dolopów, wychowawca Achillesa.
 Feniks — ptak bajeczny, który się co pięćset lat odradza.
 Filej (Phileus) — syn króla Augeasza, brata Aktora.
 Filemon (Philemon) — pobożny i cnotliwy wieśniak frygijski.
 Filippi (Philippi) — m. w Macedonji; tu w r. 42 przed Chr. Oktawjan (i Antonjusz) zadał klęskę Brutusowi i Kassjuszowi, zabójcom Cezara.
 Filoktet (Philoktetes) — syn Peanta, druh Herkulesa, po którym zatrute strzały oddziedziczył.
 Fineusz (Phineus) — syn Belosa, brat Egipta, Danausa i Cefeusza, stryj Andromedy.
 Flegon — jeden z rumaków, ciągnących rydwan Słońca.
 Flegetońska woda — Flegeton, ognista rz. w podziemiu.
 Fobetor — bożek snu, zwany przez bogów Icelem.
 Focyda (Phocis) — kraina w środkowej Grecji.
 Fok (Phocus) — syn Eaka i Nereidy Psamate.
 Forbas (Phorbas) — zuchwały siłacz i mistrz w walce na pięści, niepokoił na czele Flegijów okolice Delf, nie dozwalając pielgrzymom wstępu do wyroczni Apollina.
 Forbas — wódz etjopski.
 Forkówny — trzy córki Forkusa, Graje, siostry Gorgon; żyją w pobliżu Gorgon i mają do spółki tylko jedno oko i jeden ząb.
 Frygja — kraina w M. Azji.
 Fryksa skarb złoty. Atamas, król Orchomenu w Tessalji, miał za żonę boginkę Nefele, a z nią dwoje dzieci: Friksusa i Hellę. Kiedy później Atamas pojął śmiertelną Ino i macocha czyhała na życie pasierbów, Netele przysłała swym dzieciom złotorunego