Strona:PL P. J. Szafarzyka słowiański narodopis.djvu/193

Ta strona została skorygowana.
b. Z Galicyi.

1.


Kiedy nie było z początku świata,
Wtedy nie było nieba ni ziemi,
Lecz tylko było sinawe morze,
A pośród morza zielony jawór,
Na jaworeczku trzy gołąbeczki.
Trzy gołąbeczki na radzie radzą,
Na radzie radzą, jakby świat stworzyć.
„To się spuścimy na dno do morza,
To dostaniemy drobnego piasku,
Drobny piaseczek porozsiewamy,
To się nam stanie czarna ziemica.
To dostaniemy znów złoty kamień,
Ten złoty kamień porozsiewamy
To się nam stanie jasne niebeczko,
Jasne niebeczko, światłe słoneczko,
Światłe słoneczko, jasny miesiączek,
Jasny miesiączek, świecąca zorza,
„Świecąca zorza, drobne gwiazdeczki.“



2.


Pojechał Iwasinek na polowanie,
Opuścił swoją miłą na chorowanie[1]
Wyjechał Iwasinek na czyste pole,
Puścił konika na popasanie,
Sam się rzucił na ziemię na spoczywanie,
Wyśnił się Iwasinkowi sen dziwniut′ki
Że zleciał z prawéj rączki sokół jaśniutki.

  1. chorowan, rzeczownik rodzaju męskiego, oznaczający łóże choroby (Krankenbett).