Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/1083

 — Błagamy panią o przebaczenie na klęczkach.
 Lola postąpiła krok do kominka.
 — Muszę więc skończyć na tém, od czego powinnam była zacząć — szepnęła — wezwę moich ludzi...
 Nasi dwaj Foblasowie nie strwożyli się bynajmniéj, przeciwnie zdawali się być zadowoleni z tego obrotu rzeczy; zaledwie pohamować mogli zwycięzki uśmiech igrający na ich ustach.
 Jednym skokiem Edward stanął pomiędzy kominkiem i margrabiną.
 Lola chciała się koniecznie tam dostać. Wice-hrabia zamiast ją zatrzymywać, postąpił podług rad przez mistrzów zalecanych w tych okolicznościach: pochwyciwszy nożyczki przeciął sznurek od dzwonka.
 — Do mnie Teresso!...
 — Oh! — odezwał się Leon — Marysia nie nazywa się Krystyną.
 Gdy pokojówka chciała pobiedz na obronę pani, pochwycił ją w pół.
 Rozpoczęła się walka. Kawaler Leon nie odznaczał się siłą, gdyż Teressa już brała