Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/1159

 Montalt znów wydobył pugilares.
 — Jaką bronią chcesz mnie zabić mój przyjacielu? — zapytał.
 — Będziemy się potykać na szpady — odpowiedział Wincenty — i przekonamy się, czy jutro będziesz ze mnie żartował...
 — Jutro mam schadzkę o trzy kwadranse na szóstą... o szóstéj będę wolny... czy zechcesz pan przybyć do lasku Bulońskiego, pod bramę Orleańską?
 — Dobrze!
 Montalt napisał w pugilaresie pod pierwszém wyzwaniem:
 „Szósta... pan Wincenty.”
 Ten odwróciwszy się wyszedł, gdy pan kawaler las Matas zacierał sobie ręce za drzwiami.
 Gra się rozpoczynała, bankier mieszał karty.
 Goście zajmowali miejsca przy stole. W tymże czasie odbywała się mała scena w przedsionku klubu.
 Nie każdy miał wstęp do salonów, w których potrzeba było być przedstawionym przez którego z członków.
 Stefan i Roger zatrzymani byli w przedpokoju przez lokaja, obowiązanego rozpozna-