— Źle mu też z oczu patrzyło — odezwała się Kawatynka — nie wielka téż szkoda...
ale otóż mój brat...
— Tarde venientibus ossa — przemówił zastępca — to znaczy: że pozostaję kości dla tych, którzy nie pilnuję godziny wieczerzy panie de l’Etang.
Numa Babouin miał postać poważną, z któréj można było poznać że przynosi ważną nowinę. Usiadł w milczeniu na swojém miejscu.
— Pan Numa dowiedział się czegoś! — wykrzyknęła pani Lebinihic, której małe oczki iskrzyły się z ciekawości.
— Czy nam przynosisz wiadomość o powodzi? — zapytał Kerbichel.
— Powódź zaczęła się dziś wieczór — odpowiedział Numa — to się wydarza corocznie... lecz mogę zajść wypadki, o jakich dawno nie słyszano...
Wszyscy nadstawili uszu i skierowali spojrzenia na Numę, który przybrał uroczystą i tajemniczą postać.
Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/1314
Ta strona została przepisana.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/53/PL_P_F%C3%A9val_Dziewice_nocy.djvu/page1314-1024px-PL_P_F%C3%A9val_Dziewice_nocy.djvu.jpg)