Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/1321

kiem wszystkiego co się tam działo, powrócił do sali jadalnéj.
 — Potrzeba było widziéć, ażeby uwierzyć! — odezwał się ledwo dysząc.
 — Cóż takiego?
 Trzy gracje szczyciły się, że był ich bratem.
 — Cóż takiego?... — powtórzył — widziałem żyjących, chorych, i umarłych...
 — Umarłych?...
 — A przynajmniéj duchy... przecież mam dobre oczy i poznałem wszystkich, oprócz dwóch czarnych djabłów...
 Numa Babouin był przedmiotem podziwu; nikt nie śmiał go zapytać, dopóki nie raczył wytchnąć.
 — Słuchajcie panowie i panie!... w pierwszym pojeździe był Wincenty i dawny właściciel tej oberży, Géraud...
 — I stryj w sabotach?...
 — Czy to był on?...
 — Jeżeli mi będziecie przerywać, to nic nie powiem... w tym pojeździe umieścili panią... w drugim, widziałem dwie córki stryja Jana z ich kochankami...