Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/1346

giéj strony, mocą któréj, nastąpi rozdział dóbr Penhoela na cztery równe części.
 — To jest, że mam dostać tylko czwartą część — mówił Pontąles zdziwiony.
 — Tak... każdy z nas otrzyma toż samo — odpowiedział Robert.
 — Jeżeli tak, to przekładam raczej ażeby dobra wykupione zostały.
 — Pozwól pan — rzekł Robert — zdaje mi się, że nie masz zupełnie wolnego wyboru... bo jeżeli nie będziemy na stronie pana... to wystąpiemy przeciw niemu... nieprawdaż moje zuchy?
 Błażéj i Bibandier poruszyli się na ławce.
 — Jeżeli wystąpiemy przeciw panu, wprowadzimy na scenę niektóre okoliczności, które go nabawić mogą kłopotu... pisz pan prędzej panie Hiwen...
 — Na co... — rzekł z cicha Pontąles — nie podpiszę nigdy...
 — Podpiszesz kochany przyjacielu... wyobraź sobie, że djabeł wmieszał się w naszą sprawę... córki stryja Jana żyją...
 Pontąles zadrżał.
 — Stary Benedykt przecież to powiedział.