Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/34

 Ten przestał tassować.
 — Jest inny środek — pomruknął — podzielmy się i rozłączmy.
 Błażej zmarszczył brwi i zamilkł.
 — Lecz przede wszystkiem, decydujmy się — zawołał Amerykanin stanowczym tonem.
 — Możesz mi być bardzo użytecznym bezwątpienia; lecz ściśle biorąc rzeczy, nie wiem jeszcze do czego... nie masz tu żadnego podstępu... jeżeli ten interess nie spodoba ci się uwalniam ciebie od danego słowa.
 — Bardzo dziękuję — pomruknął Błażej — wolę grać.
 — Zastanów się... nie idzie tu o jeden dzień lub tydzień... to może potrwać długo jakeś wspomniał, a gdy raz rozpocznie się interess, powtarzam, biada temu co się zechce wywinąć.
 — Ależ — wtrącił Śpioch — przegrywający będzie tylko służącym dla pozoru.
 — Nie zupełnie... bezwątpienia sam na sam, pozostaniemy dobrymi przyjaciółmi jak poprzednio... lecz w każdej innej okoliczno-