Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/471

 — Co za myśl.
 — Jest to myśl i nic więcej... lecz nie Szczycę się że jestem jej twórcą.
 — Pozostałby zawsze dla pana — odezwał się margrabia — drogi panie de Blois zamek Pontales, i spodziewam sięże nie wątpisz jakąbym miał przyjemność przyjąć go w swym domu.
 — Zamek Pontales jest piękny!... i gdyby podłożono ogień pod niego, pozostałyby tylko ściany, gdyż są z kamienia łupkowego.
 — Ogień! — przebąknął margrabia — któż o ém mówi?
 — To tylko myśl, zwyczajnie... lecz nie moja.
 — Czy jest jaki spisek? — zapytał Pontales zmienionym głosem.
 — Tak panie margrabio — odpowiedział Błażej z krwią zimną — jest spisek... i jeżeli nie pospieszycie, założyłbym się, że zuchy z Glenaku i z Benu wystąpią.
 Pontales usiłował się uśmiechnąć.
 — Chcesz nas zatrwożyć kochany panie Błażeju — poszepnął.