Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/792

panie Robercie — rzekł oschłym tonom — tym lepiéj dla nas będzie.
 — Mniejsza o to... mniemałem że ci to sprawi przyjemność... jeżeli zaś stryjaszek z Ameryki jest tylko urojoną istotą, wtedy wróciemy Blankę jéj strapionjé matce, i zajmiemy się szczerze Berry-Montaltem, byłym naczelnym wodzem wojsk króla Antypodów... oh! za tego ręczę jak za samym sobą... lecz w obu przypadkach, należy czekać... przekonać się... a my nie możemy...
 — Z powodu? — rzekł Błażéj — mamy przecież pieniądze.
 — Tak... ale termin odkupu przypada za dni kilka.
 — Jakiego odkupu?
 — Odkupu naszych folwarków, młynów, łąk i lasów dóbr Penhoela.
 — Więc ty jeszcze o tém myślisz? — wykrzyknęli Błażéj i Bibandier.
 — O tém tylko myślę! — odpowiedział Robert — do kata! zapominacie jak uważam, że to jest prawny spadek mojéj drogiéj narzeczonéj... to mnie wyłącznie zajmuje... i gdybyście byli obdarzeni wzniosłemi sercami...