Strona:PL P Féval Dziewice nocy.djvu/964

 — Uniżona sługa! — rzekła — pan mnie się zapewnie nie spodziewałeś o téj godzinie?
 — Zawsze jest czas piękna damo — odrzekł Smith.
 — Dobrze... bardzo dobrze — przerwała Kokarda — pospieszyłam się cokolwiek... a te dwa aniołki posiliłyby się chętnie... wejdźmy.
 Pan Smith przyłożywszy szkiełko do oka, przypatrzył się dziewicom wzrokiem znawcy.
 — Ah! oh! — wyrzekł — Very pretty maiden, by God.
 Poczém dodał z cicha:
 — Czy to one?...
 Pani Kokarda przymrużywszy oczki odpowiedziała:
 — Oryginalne...
 — Pan Smith ukłoniwszy się, poszedł naprzód prosząc damy aby udały się za nim. Po przejściu schodów, otworzył drzwi na pierwszém piętrze, ukłonił się raz jeszcze i ustąpił z progu.
 — Proszę wejśdź — rzekł wskazując na drzwi uchylone.
 Djana i Cyprjana wachały się.
 — Daléj moje perełki — zawołała pani