Ta strona została uwierzytelniona.
Klotald
Tak! zna los najmniejsze ślady
Któremi gonić nas może,
Lecz aby nie było rady
To mylne zda się bezdroże
Z pobożną myślą w niezgodzie:
Jeżeli los ci dokuczy,
Ratuj się człecze po szkodzie,
Szukaj do nieszczęść swych kluczy.
Astolf
Klotald rozumnie ci radzi,
Ja młody, środek podaję:
W odwodzie z rycerstwem staję,
Na leśnej znajdziesz tam łące
Rumaka, co cię przesadzi
Przez gór i przeszkód tysiące.
Bazyli
Nie! Gdy tak niebo już dało,
Gdy śmierć tu moja się zbliża:
Dostać jej wzroku przystało
Na ojca, króla, rycerza.
(Wchodzi Zygmunt, Rozaura, Wojsko.)
Zygmunt
Przetrząść każde drzewo lasu
Każdy pień i każdą skałę:
Tu swe włosy posiwiałe
Król Bazyli skrył do czasu.
