Ta strona została uwierzytelniona.
Zygmunt
Opór — cierpliwość mą kruszy,
Uprzejmość — gwałtem się stanie.
Rozaura
Lecz cześć dla kobiet zostanie
W niecierpliwej nawet duszy.
Zygmunt
Z niemożliwością wojować,
Na to musiano mnie chować.
Ktoś, co zaręczał zuchwale,
Że tem oknem nie wyleci,
Wyleciał w słone mórz fale.
Tak i twój honor, co świeci
Pewnością zbyt niewzruszoną
Może naruszyć się pono.
Klotald
Zaciął się! O wielkie nieba!
Cześć córki ratować trzeba.
Rozaura
Nie próżne widać obawy,
Obudzał umysł twój krwawy,
Dziki, nieludzki, okrutny;
W postaci człowieka smutnej
Kryjący drapieżność zwierza.
Zygmunt
Używałem, jak puklerza
