Ta strona została przepisana.
Gutierre.
Com mówił, życie moje?...
Tyś moje dobro, niebo, moja chluba,
Mencio moja luba,
Przebacz, moje kochanie,
Ten wybuch śmieszny. Myśli wyuzdanie
Stworzyło wyobraźni
Jakiejś gwałtownéj uczucie bojaźni.
Przysięgam i powtarzam,
Że cię uwielbiam, kocham i poważam,
Za słowa me się wstydzę.
Jezu, co mi się stało? Sam nie widzę.
Mencia (n. s.).
Strach, przerażenie wstrząsają mém łonem.
Czuję po ciele dreszcze jak przed skonem.
Gutierre (n. s.).
Skoro się zowę honoru lekarzem,
Hańbę mą dzisiaj pokryję cmentarzem.
