Strona:PL Pedro Calderon de la Barca - Dramata (1887).djvu/404

Ta strona została przepisana.
Pisarz (za sceną).

Słucham waszmość pana.

Kapitan.

Co myśli to chłopstwo wraże?




SCENA VII.
(Wchodzą Pisarz i wieśniacy).
Pisarz.

Jestém; wasza miłość każe...

Crespo.

Aresztować kapitana.

Kapitan.

Precz mi! Co to wszystko znaczy?
Nadto sobie wasze hula.
Kapitana? W służbie króla?
Zasię wam!

Crespo.

To się obaczy,
Trupem lub spięty w kajdany
Wyjdziesz stąd.

Kapitan.

Ha, obaczycie,
Żem wolny i że mam życie.

Crespo.

A ja-m Alkad malowany?
— Do więzienia i strzedz w celi.

Kapitan.

Przeciw sile nie poradzę,
Ale dziś król o zniewadze
Dowie się; — byście wiedzieli!

Crespo.

I o mojéj też się dowie;
A ponieważ już w sąsiedztwie
Jest podobno, pozna w śledztwie,
Czyjéj miecz się pisał głowie.
Zdaj szpadę.

Kapitan.

Przy mnie zostanie.