a treścią wszystkich proroctw i żali
była tęsknota za wybawieniem:
prośba, by wreszcie z niebieskiej sali
ktoś zstąpił nadół, aby cierpieniem
wyzwolić ludzi z czarta niewoli.
Mądrość.
Patrz, oto Mojżesz już mszał otwiera:
niebawem zacznie psalm Introitu, —
co tchnie tęsknotą, podnosi serca, —
błaga, by Zbawca z niebios błękitu
zstąpił na ziemię ludzi wyzwolić. —
Chór duchów przytem mu zawtóruje:
Kyrje elejson! z mocą zaśpiewa.
Mojżesz.
Błagalnie k‘ Tobie wołamy, Panie,
oblicze swoje wnet ku nam zwróć,
usłysz serdeczne ludu wołanie
i naszą nędzę, niedolę skróć! —
Czekają długie wieki narody
na Twe zbawienie, — czekamy my. —
Któż nam przyniesie z niebios ochłody?
któż grzesznej duszy osuszy łzy? —
Raczyłeś z nami zawrzeć przymierze,
a my zerwalim zakon przez grzech.
Strona:PL Pedro Calderon de la Barca - Tajemnice mszy świętej.djvu/28
Ta strona została uwierzytelniona.