Ta strona została uwierzytelniona.
AKT DRUGI.
SCENA VI.
(Grzmot i trzęsienie ziemi.)
Niewiedza.
Cóż się stało? Drżę ze strachu...
Co znaczy ten głuchy grzmot?
Jakby na tym domu dachu
z niebios zawisł ciężki młot.
Mądrość.
To jest niemej głos natury,
co przy śmierci Pana drży:
skała pęka, jęczą góry,
roniąc nad nią gorzkie łzy.
Rozdarła się wpół zasłona,
z grobów wstaje zmarłych brać,
aby pośród żywych grona
mocy Boskiej dowód dać.
Żydów rzesza z góry wraca
Zbawiciela zlanej krwią,
nadaremna Jego praca
nad nieszczęsną bracią swą.
