Strona:PL Pedro Calderon de la Barca - Uczta Baltazara.djvu/46

—

Zbezcześciłeś i ten kielich.
Który mieścił mannę w sobie.
— To największa twoja wina!
Słuchaj! — Ze mnie prorok mówi,
Prorok Boga Izraela!
Wiedz — ten kielich jest figurą.
Jest obrazem tajemnicy,
Jest obrazem Sakramentu,
Tak świętego i wzniosłego,
Że go pojąć nikt nie zdoła,
Sakramentu, który Bóg nasz
Ustanowi, gdy się skończy
Stary Zakon w biegu lat.
Ach, słuchajcież wszyscy wy,
Coście z prochu się rodzili,
Wiedźcie, że ten kielich mieści
Życie w sobie jak i śmierć.
Kto niegodnie go przyjmuje,
Ten znieważa i zbezczeszcza
To najświętsze, co dał Bóg!
BALTAZAR:
Biada mi, to mieści w sobie
Śmierć ten kielich?
ŚMIERĆ:
 Tak jest, Królu:
Ja ten kielich ci podałem,
Ja, syn grzechu! — A tyś pił
I truciznę z niegoś pił.
Teraz musisz umrzeć!
BALTAZAR:
 Umrzeć?
Wierzę tobie, wierzę tobie,