Strona:PL Petofi - Wybór poezyj.pdf/54

 Przy winie mojem ulubionem,
 Wśród dobrych ludzi, szczęście czuję,
 Cóż więcej żądać doń?...
 Wezbrana dusza się raduje.

Gdybym na śnieg, co leży tam w około
 Pod ten zimowy czas,
 Rozlał mą radość, zimy czoło
 Przystroiłby różany las...
 A gdybym duszę mą wesołą
 Zawiesił w pośród nieb przestrzeni,
 Blask słońc i gwiazd by zgasł
 Przy świetle ciepłych jej promieni.

Zwątpienie precz! — odpędźmy myśli czarne,
 Śmiech rzadki gość wśród nas,
 Niech wstąpi radość w grono gwarne,
 Przynajmniej dziś, przynajmniej raz!
 Na co się zda lać łzy cmentarne?
 Trwoniłbym tylko kwiląc wiecznie
 I łzy i piesń i czas,
 Nie płaczmy więc bezużytecznie!

Odpędźmy więc najdalej, precz od siebie
 Rój łzawy smutnych mar,
 Niech każdy smutki swe zagrzebie
 W przezroczej głębi ślniących czar!
 Więc bracie lej przez Boga w niebie
 Do szklanki wina ile zmieszczę,
 Chcę zgasić piersi żar!...
 Wypiłem już!... nalewaj jeszcze!...

---