zmarł; zasię potym, obracaiąc się do Marka Antoniego, rzekła mu: „Gdybych was nie miłowała iako miłuię, wrazbych się was teraz pozbyła y uczyniłabych to chętnie, gdyby nie to iż widzę że życia niema dla mnie bez waszego życia“. Ten wymysł y te słowa mogły, wierę, utwirdzić Marka Antoniego w iego przyiaźni, ba przyszyć go tym sielniey do iey skóry.
Oto iako posłużyła wymowa Kleopatrze, którą historycy nam podali iako będącą barzo trefnego rzeczenia: przedsię też nie nazywał iey inaczey ieno poprostu królową, dla iey więtszey czci, iako to pisze Oktawianowi Cezarowi, nim się zdeklarowali sobie nieprzyiaciółmi. „Co cię odmieniło, powieda, przez to iż ia popieszczam się z królową? Iestci moią żeną. Czyżem zapoczął to w teyże chwili? Ty trzymasz sobie Druzyllę[1], Tortalę, Leontyfę abo Rufilę, abo Salurę Litysemę, abo wszytkie: co ci o to chodzi, z którą sobie folguiesz, ieśli masz chuć potemu?“
Przez co Marek Antoni chwalił swoią stałość y przygadał zmiennictwu drugiego, iż tyle miłuie odrazu, przedsię on miłuie ieno swoią królowę; którey dziw mi iż Oktawiusz nie chycił się po śmierzci Antoniego. Bydź to może iż się nią nasycił, kiedy ią uźrzał y przywołał samą do swey kownaty y ona przemawiała do niego: możebna iż nie nalazł tego co mnimał, abo wzgardził nią dla iney iakiey przyczyny, y chciał nią ozdobić triumph swóy w Rzymie y ukazać ią w paradzie; w czym go ubiegła przez swoią śmierzć przedwczesną.
Wierę, aby wrócić do pirszego przedmiotu, kiedy
- ↑ Imiona te, zniekształcone przez Brantôma lub jego kopistę, brzmią u Swetonjusza: Tertulla, Terentilla, Sufilla i Salvia Titisenia.
