żeny, wiedziemy wam bowiem onego wielgiego wszetecznika a cudzołożcę, Cezara łyska, który wam ie wszytkie wyobraca“.
Oto więc iako Cezar przez tę roztropną odpowiedź iaką dał o swoiey żenie wymigał się od miana rogala o które przyprawił wielu inych; ba w duszy ubodło gi to bardzo dotkliwie.
Oktawiusz Cezar takoż odtrącił Skrybonię za iey upodobanie w porubstwie bez iney rzeczy y nie wyrządził iey więcey złości; wżdy miała też racyę uczynić go rogalem dla ogromney mnogości niewiast które sobie trzymał: ba wobec ich mężów publicznie ie sadzał do stołu przy festynach dla nich wydanych y zabierał ie do swey kownaty a ułatwiwszy się z niemi odprawiał ie z włosami zmirzwionemi nieco a rozwitemi, z czerwonemi uszmi, wielgi znak że z tego przychodziły! o którym znaku nie słyszałem iakoby miał służyć do odkrycia że się z tego przychodzi; o twarzy owszem, wey o uszach nie. Iakoż zyskał sobie sławę wielgiego porubczyka; Marek Antoni zwłaszcza mu to wymawiał: ano ten tłomaczył się, że nie trzyma tylu białych głów dla porubstwa, ieno aby łacniey odkryć sekreta ich mężów, którym nie ufał zbytnio.
Znałem wielu możnych y inych, którzy czynili tak samo y przestawali z białemi głowami dla tey samey przyczyny, co wielu na pożytek wyszło; mógłbych tu nazwać nieiednego; co iest dobra przemyślność, płynie z niey bowiem podwoyna rozkosz. Sprzysiężenie Katyliny odkryto tak za sprawą ledasznicy.
Ten sam Oktawiusz zamyślił raz uśmierzcić córkę
Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom I.djvu/68
Ta strona została przepisana.