Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom I.djvu/76

Ta strona została przepisana.

ręką bądź przez sądy. Toć ieźli maią taką chęć zbyć się ich, a zaślubić ine, iak się to często trefią, czemuż ich nie odtrącą a nie rozłączą się uczciwie, bez iney krzywdy, y nie uproszą papieża o pozwoleństwo zaślubienia iney, mimo że tego co raz złączone nie łza człowiekowi rozłączać? Wszelako mieliśmy tego przykłady za świeża, ba z Karla Ósmego a Ludwika Dwunastego, naszych królów.
O czym słyszałem rozprawiaiącego wielgiego theologa, a było to z przyczyny nieboszczyka króla Filipa iszpańskiego, który był zaślubił swoią siestrzenicę, matkę dzisieyszego króla, a to za dispensą; który to theolog mówił: „Abo zgoła trzeba uznać Papę za generalnego namiestnika bożego y wszechwładnego na ziemi, abo nie: ieśli nim iest, iako nam katholikom godzi się wierzyć, trzeba we wszytkim uznawać iego potęgę cale zupełną y nieskończoną na ziemi y bez granic, y że może wiązać a rozwiązować iako mu się zda; lepak, ieśli go nie uznamy za takiego, zostawiam to tym którzy trwaią w takim błędzie ale nie dobrym katholikom. Tak owo może nasz Ociec Święty zaradzać onym rozwiązywaniom małżeństwa y wielgim utrapieniom które przychodzą z tego na męża y żenę ieśli czynią wraz takie złe stadło“.
Wierę, białegłowy wieldze są naganne iż postępuią tak naprzeciw swoim małżonkom gwałcąc im wierność tyle zleconą od Boga; wżdy przecie z drugiey strony takoż Bóg zabronił y zaboystwa, y barzo mu iest przemierzłe, z iakieybądź strony przychodzi: y zgoła nigdy nie widziałem takowych ludzi krwiożerczych y zwłaszcza morderzów swoich żen, którzyby nie przypłacili za to;