piecznie do Kompieniey, nie pozwalaiąc iżby iey uczyniono szkodę; y czcił ią sielnie za iey męztwo, mimo iż barzo miał na pieńku z iey mężem, którego winił iż chciał go uśmiercić iakimiś czarodzieystwy a urokami pewnych obrazków a świc.
Ryszylda, iedyna cora a dziedziczka pana Montsa w Henie, żena Baldwina szóstego, grabiego Flandryey, czyniła wszytkie wysiłki przeciw Robertowi Tryzonowi, swemu szwagrowi, ustanowionemu opiekunem dzieci Flandryey, aby mu odiąć tę władzę a rządztwo y przypisać ie sobie: które dzieło podiąwszy przy pomocy Filipa, króla Francyey, wydała mu dwie bitwy. W pirszey została poymana, co również przygodziło się iey przeciwnikowi Robertowi y potem wrócono ich na wymianę: zaczym wydała nową bitwę, którą przegrała y straciła w niey syna Arnulfa y wygnano ią aż do Monsu.
Iezabel Francuzka, córa króla Filipa Pięknego, y żena króla Eduarda drugiego, xiążęcia Guiany, popadła w niełaskę u małżonka na skutek złey obmowy Hugona Depenzira, z czego mus iey był schronić się do Francyey z synem Eduardem; poczym wróciła do Angliey z kawalerem Heno[1], swoim krewniakiem, y armią przywiedzioną przez się, zapomocą którey wzięła męża do niewoli, y wydała go w ręce w których przeznaczonem mu było skończyć życie; przedsię toż samo przygodziło się y iey samey, bowiem gdy wdała się w miłoście z nieiakim panem Mortymerem, syn zamknął ią w zamku aż do końca żywota. Ona to dała przyczynę Anglikom, iżby niesłusznie napastowali Francyią. Wszelako złe to było uznanie
- ↑ Chevalior de Heinaut.
