wa Francyey potem, iako barziey wiekowa, zasię królowa Węgrów po swoich dwóch braciach y siestrze, barzo poczciwie strawiwszy wdowieństwo. W rzeczy królowa Węgrów dłużey była wdową niż iey siestra, nie wydaiąc się ponownie; zasię siestra wydała się dwa razy, tylko aby zostać królową Francyey, co był łakomy kąsek, ilko na prośby a namowy cysarza, iżby posłużyła za pieczęć barzo stateczną dla upewnienia pokoiu y zupełnego przezpieczeństwa powszechnego; owo materyia tey pieczęci nie strzymała długo; woyna bowiem wybuchła hnet potem, barziey okrutna niż kiedy: wżdy biedna xiężniczka nic temu nie była krzywa, przyczyniała się bowiem wszytkim czym mogła; a mimo to król, iey mąż, nie obchodził się z nią lepiey, y barzo przeklinał ten związek iako słyszałem.
Po odieździe królowey Węgrów, nie ostała się żadna wielga xiężniczka przy królu Filipie (który obiął świeżo władztwo swoich kraiów), iedna pani diuszesa Lotharyniey Krystyna Duńska[1], iego cioteczna siostra, odtąd nazywana Iey Wysokością, która dotrzymywała mu zawżdy kompaniey dopoki tam bawił, y barzo wysoko dzierżyła zawżdy iego dwór; wszelki bowiem dwór króla, xiążęcia, cysarza czy monarchy, chociayby nawiętszy, nie wiele iest wart, ieźli mu nie towarzyszy abo go nie zaleca dwór królowey, cysarzowey, abo iakiey wielgiey siężniczki, z wielgą mnogością niewiast a panien, iako się sam w tym dobrze obaczyłem y słyszałem to twirdzenie od nawiętszych.
Owa monarchini, wedle moiego smaku, była iedną a nabarziey cudnych xiężniczek, y naydoskonalszych ia-
- ↑ Krystyna Duńska, córka Krystjana II-go, w pierwszem stadle zaślubiona księciu Medjolanu, Franciszkowi Sforzy; po jego śmierci w r. 1540, wyszła za Franciszka I Lotaryńskiego. Synem jej był Karol II Lotaryński.
