Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom II.djvu/33

stateczności? Widzi się ią, iako bierze na się oblicze surowey, czystey, cnotliwey, y iako cały świat mnima ią także bydź taką z przyczyny iey wieku; owo kiedy się myśli w sobie, y kiedy się powieda to iakiemu swemu wiernemu drukowi y zaufanemu: „Widzisz ią z iey srogim obyczaiem, z tem weźrzeniem skromnem, y wzgardliwem y oziębłem; rzekłbyś nie zmąciłaby nawet kropli wody? Ha! kiedy ią dzierżę pod sobą leżącą w iey łożu, niema na świeoie chorągiewki na dachu, któraby się trzęsła a okręcała tak chybko y tak zwinnie, iako to czynią iey lędźwie y pośladki.“
 Co do mnie, mnimam, iż kto tego zażył y może tak powiedzieć, niemało rad iest z siebie. Ha! ileż ia znałem z owych białych głów we świecie, które podawały się za stateczne, skromne y niechcące, zasię były barzo rozpasane y sprosne kiedy przyszło do tego, y barzo często łacniey ie było pokłaść na grzbiecie, niżeli niektóre młode, które, iako iż zbyt mało doświadczone, obawiaią się walki! To też powiedaią, że nikt tak nie poluie, iak stare lisice, iako iż poluią aby przynieść iadło swoim młodym.
 Czytamy, iż niegdyś siła cysarzów rzymiańskich barzo się delektowało aby tak znieprawiać y niewolić wielgie panie, chodzące w czci a reputacyey, tyleż dla rozkoszy y zadowolnienia (czego iest, wierę, tutay więcey niżeli z poślednieyszemi), iako dla chluby y zaszczytu, który sobie przyczytywali, iż ie sk...li y wyobracali: znałem też za moiego czasu wielu panów, xiążąt y rycerzów, którzy czuli się barzo dumni y barzo radzi w duszy zdziaławszy to samo.