Iuliusz Cezar y Oktawian, iego następoa, byli barzo wieldze łasi na takowe zdobycze, iako wstecz o tym powiedalem; po nich zasię Kaligula, który zapraszał na swoie festy co nayznamienitsze panie rzymiańskie z ich mężami, patrzał y obzierał ie barzo uparcie, nawet ręką podgarniał im twarze; niektóre bowiem ze sromu ie opuszczały, iż czuły się bydź zacnemi a szanownemi białemi głowami, drugie zasię chciały tamtym się przypodobnić y to naystatecznieyszym y nayzacnieyszym, chocia, wierę, mało ich bydź mogło w czasach tych rozwiązłych cysarzy; wżdy trzeba było czynić takie miny y takie wydwarzania: inaczey zabawa nie byłaby dobra: iakoż widziałem też same obyczaie u wielu pań. Potym te, które udały się temu panu cysarzowi, brał ie poufnie y publicznie od boku mężów, y wyprowadzaiąc z sali, zawodził do kownaty, gdzie czerpał z nich rozkosz, tyle ile mu się chciało: potem zasię ie wracał y sadowił na ich miescu; y przed całym zgromadzeniem wychwalał ich piękności y osobności będące w nich ukryte, opisuiąc iedną część po drugiey; zasię tych które miały iakowąś skazę, szpatotę, y defekt nie osłaniał bynamniey, ieno ie omawiał y oznaymiał, nic nie udaiąc ani kryiąc światu.
Neron[1], co gorsza iest ieszcze, zgoła ciekaw był widzieć swoią matkę umarłą, przypatrował się iey pilnie y poruszał wszytkie iey członki, chwaląc iedne a przyganiaiąc inym.
Słyszałem tak samo o niektórych wielgich panach krześciiańskich, którzy mieli tę samą ciekawość naprzeciw swoim matkom umarłym.
- ↑ Swetonjusz, Neron, XXXIV. „contrectasse membra, alia vituperasse, alia laudasse“.
