Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom II.djvu/382

roku życia Franciszkowi Lotaryńskiemu, księciu de Guize, z którym miała siedmioro dzieci. Po śmierci męża, który zginął z rąk mordercy, wyszła powtórnie za mąż za Jakóba Sabaudzkiego, księcia Nemours i umarła w r. 1607. Mimo panegiryków Brantôma, pani ta nie była wolna od słabostek zepsutego dworu.
 Str. 38, w. 18. Marja Aragońska, zaślubiona Alfonsowi d’Avalos, margrabiemu del Guasto.
 Str. 38, w. 22. Henryk II-gi.
 Str. 54, w. 6. Eneida, IV.
 Str. 54, w. 29. Księga IX; rozdział 3.
 Str. 58, w. 10. Henryk III, zwycięzca pod Jarnac i Moncontour.
 Str. 59, w. 7. Ronsard, Oeuvres, Ks. I, sonet 174-y.
 Str. 59, w. 29. Jakób Sabaudzki, książę Nemours, zmarły w r. 1585.
 Str. 60, w. 2. Karol de la Rochefoucauld, hrabia Randan, wysłany do Anglji w r. 1559 dla pośredniczenia w pojednaniu ze Szkocją.
 Str. 61, w. 13. Brantôme ma na myśli miłość księcia Nemours do pani de Guize (Anny d’Este), którą później zaślubił.
 Str. 61, w. 19. Opowiastka XVI-a.
 Str. 63, w. 5. Małgorzata de Valois (później królowa Nawary) i Bussy d’Amboise, słynny junak współczesny.
 Str. 63, w. 8. Interesującym jest poznać z tak bliskiego źródła wydarzenie będące treścią słynnej ballady Schillera. Rycerz ów zwał się Jacques de Lorge, pan de Montgommery.
 Str. 64, w. 26. Pan de Genlis.
 Str. 65, w. 20. Pan de Gergeay.
 Str. 70, w. 14. Duc de Nevers.
 Str. 71, w. 1. Wspomniany już słynny junak Bussy d’Amboise. W porównaniu swem do Angeliki (bohaterki Aryosta) ma Brantôme na myśli Małgorzatę de Valois.
 Str. 73, w. 21. Toż samo aluzja do Małgorzaty i Bussy’ego.
 Str. 74, w. 28. Orland szalony, pieśń V.
 Str. 76, w. 22. Wedle komentatorów, bohaterem przygody tej był sam Brantôme, który odegrał w niej rolę „zadowolnionego szlachcica“.
 Str. 78, w. 11. Prawdopodobnie książę de Guise i brat jego pan de Mayenne. Wielką damą byłaby tutaj znowuż Małgorzata, którą z p. de Mayenne łączyły bliskie stosunki.