Strona:PL Platon - Biesiada.djvu/10

Ta strona została skorygowana.

drością napełnię się od ciebie. Moja bowiem mądrość jest może licha i wątpliwa, podobna sennemu zjawisku, twoja zaś znakomita i pełna powodzenia, skoro pomimo twojej młodości tak wspaniale z ciebie zajaśniała i niedawno w obecności więcej niż 30.000 Hellenów się objawiła[1].
Szydercą jesteś Sokratesie, zawołał Agaton. Atoli spór o mądrość roztrzygniemy nieco później, wezwawszy Dyonizusa[2] na rozjemcę, teraz zaś zabierz się przedewszystkiem do potraw.
Skoro następnie umieścił się Sokrates przy stole i posilił się wraz z innymi, złożyli libacyą, a zaśpiewawszy hymn na cześć boga i wypełniwszy resztę religijnych ceremonij, zwrócili się do puharów.
Wtedy Pauzaniasz[3], opowiadał dalej Arystodem, przemówił w następujące mniej więcej słowa:
Teraz, przyjaciele, w jaki sposób moglibyśmy pić jak najprzyjemniej? Co się mnie tyczy, to rzeczywiście niedobrze mi z wczorajszego picia i potrzebuję jakiegoś wytchnienia, a myślę to także o większości z was, braliście bowiem wczoraj udział w uczcie. Zastanówcie się więc, w jaki sposób moglibyśmy pić jak najprzyjemniej?
Dobra jest twoja rada, rzekł na to Arystofanes[4], aby na wszelki sposób ustanowić jakieś zwolnienie w piciu, gdyż i ja należę do tych, którzy wczoraj przebrali miarę.
Usłyszawszy to Eryxymach[5], syn Akumenosa. Dobrze mówicie, zawołał. Jeszcze tylko jednego z was potrzebuję usłyszeć, mianowicie, jak się czuje na siłach co do picia Agaton?
I ja także, odpowiedział, nie mam żadnych sił.

Jest to, oświadczył na to Eryxymach, prawdziwie niespodzianą korzyścią dla nas, to jest dla mnie, Arystodema, Fedrusa i dla reszty obecnych, jeżeli wy najsilniejsi w piciu, obecnie od

  1. Alluzya do zwycięstwa Agatona w teatrze ateńskim 416 przed Chr.
  2. Dyonizus, bóg wina. Agaton ma na myśli drugą część uczty t. j πότος, podczas bowiem jedzenia nie pito wina.
  3. O Pauzaniaszu są bardzo szczupłe wiadomości. Występuje u Xenofonta w Biesiadzie między gośćmi Kalliasa. Kocha się w Agatonie i udaje się z nim na dwór króla macedońskiego Archelausa. (Por. Plat. Prot. 220. Xenof Sym. p. 8., 32. Ael. V. H. 2. 21).
  4. Słynny komedyopisarz ateński żył między 450 a 385.
  5. Lekarz, syn sławnego lekarza Akumenosa, był przyjacielem Fedrusa (Phaedr. 208 A. Prot. 315 C).