Strona:PL Platon - Biesiada Djalog o miłości.djvu/61

Apollinowi twarze i połówki szyi zwrócić w tę stronę, gdzie nastąpiło cięcie, ażeby ludzie, patrząc na nie, stali się potulniejszymi, a rany kazał mu zagoić. Zebrał więc Apollo skórę na to miejsce, które dziś zowiemy brzuchem, ściągnął ją jak worek, zostawiwszy tylko jeden otwór i związał w środku brzucha, w tem miejscu, które teraz mienimy pępkiem.
 Pozostałe fałdy skóry wygładził takiem narzędziem, jakiego używają szewcy dla gładzenia skóry na kopycie i uformował piersi; wszakże kilka fałd na brzuchu pozostawił im na pamiątkę dawnego stanu.
 Gdy w ten sposób natura przepołowiona została, każda połowa tęskniła za tą, od której ją oddzielono; a gdy się spotkały, to, pragnąc znów się zrosnąć, obejmowały i ściskały się z taką gwałtownością, że ginęły z głodu i bezczynności, bo jedna bez drugiej nie chciały pracować. Kiedy zaś jedna połowa ginęła, a druga pozostała przy życiu, to ta szukała sobie innej i łączyła się z nią bez względu na to, czy trafiła na połowę, która teraz nazywa się kobietą, czy też mężczyzną. Tym sposobem ród ludzki począł ginąć. Ulitował się nad nim Zeus i nowy sposób wymyślił: zmienił bowiem położenie organów rozrodczych: przedtem były one z tyłu i ludzie zapładniali ziemię i z ziemi się rodzili, jak cykady, tak, że poczęcie odbywać się zaczęło przez połączenie obu płci. Jeżeli mężczyzna łączył się z kobietą, to mieli potomstwo, jeżeli zaś mężczyzna z mężczyzną, to w krótkim czasie zadowolniwszy swą żądzę, każdy z nich zwracał się do pracy i innych zajęć, których życie wymaga. Od tak więc