wiedzieć? “ Gdy tak się zapytał, już nic mu nie odpowiedział, tylko zaraz drgnął. Natenczas ów człowiek go odkrył. Wzrok jego już stał kołem. Kriton spojrzawszy zamknął mu usta i oczy. Taki był koniec Ehekratesie naszego przyjaciela, człowieka, jak możem powiedzieć, ze wszystkich którycheśmy wtenczas znali, najlepszego i z resztą najmędrszego i najsprawiedliwszego.
Strona 260. „Corocznie wysyłać będą za nich uroczystą processyą.“
Zwyczaj wysyłania téj processyi pochodził od Thezeusza, który chciał ażeby ją corocznie czyniono na podziękowanie Apollinowi za uratowanie siebie i ofiar posyłanych do Krety Minotaurowi. Cała na ten cel wysłana deputacya zwała się ϑεωρία; ci którzy ją składali ϑεωροί, albo Δελισταί od nazwiska wyspy; naczelnik jéj ἀρχιϑέωρος; a okręt do tego przeznaczony ϑεωρὶς. Miał on być ten sam, który kiedyś wiózł Thezeusza do Krety. Dochował się aż do czasów Demetryusza Phaleryjskiego, gdyż go Ateńczykowie zawsze naprawiali, i dla tego zwał się ἀειζώων wieczny. Uroczystość ta odbywała się następującym porządkiem. Kapłan Apollina wieńcząc przód okrętu, ogłaszał rozpoczęcie się podróży, i od téj chwili miasto musiano utrzymywać w największéj czystości. Θεωροί zdobili swe głowy takie wieńcami z lauru. Cały ten uroczysty orszak składał się naprzód z dwóch osób familii ϰήρυϰες przeznaczonych na odbywanie w ciągu całego roku obowiązku parasytów, i z dwóch chórów młodych chłopców i dziewcząt do śpiewania hymnów i wy-
