Strona:PL Platon - Protagoras (1923).pdf/117

 — Tak jest, powiedział.
 — A to, przez co bojaźliwi są bojaźliwi, nazywasz tchórzostwem, czy odwagą?
 — Tchórzostwem, powiedział.
 — A czy nie pokazało się, że ludzie bywają bojaźliwi przez to, że nie wiedzą, co jest naprawdę straszne?
 — Tak jest, powiedział.
 — I przez tę niewiedzę są bojaźliwi?
 Zgodził się.
 — A zgodziłeś się już, że to, przez co oni są bojaźliwi, to jest tchórzostwo?
 Przytaknął.
 — Zatem głupota, brak wiedzy o tem, co straszne i co niestraszne, to byłoby tchórzostwo?
 Skinął głową.
 — A ja powiadam: Odwaga jest przeciwieństwem tchórzostwa?
 Przystał na to.
 — A nieprawdaż, że wiedza o tem, co straszne i co niestraszne, to przeciwieństwo głupoty na tym punkcie?
 I tu jeszcze kiwał głową.
 — A głupota na tym punkcie, to tchórzostwo?
 Z wielkim trudem zdobył się na kiwnięcie głową.
 — A zatem mądrość dotycząca tego i co straszne i co niestraszne to jest odwaga; zupełne przeciwieństwo głupoty na tym punkcie?
 Tu już całkiem nie chciał kiwać głową, tylko milczał.
 — Więc ja powiadam: Cóż to, Protagorasie?