zaś powiada, iż wysławiając poległych pod Samos, nieśmiertelnymi ich być twierdził, jak bogowie, których osób nie widzimy, tylko ze czci, których doznają, i dóbr, które zsyłają wnioskujemy, że są nieśmiertelni; otóż to samo twierdzić należy o tych, co za ojczyznę śmierć znaleźli.
[9] Gdy Thucydides politykę Periklesa arystokratyczną w pewnym względzie zowie, z pozoru będącą ludowładztwem, lecz w uczynku władzą przez piérwszego męża sprawowaną, a innych znowu wielu twierdzi, że Lud przez Periklesa po raz piérwszy osiadać role zdobyte, do których losem wybieranych wyprawiał, przyjmować płacę na widowiska theatrowe, otrzymywać jurgielt za sądzenie spraw, zgubnie przyzwyczajony, rozrzutnym i niesfornym stał się przez ówczesne rozporządzenia publiczne, w miejsce dawniéj roztropnego i pracowitego; dopatrujmy w samych działaniach przyczyny téj przemiany. Otóż zrazu, jak się rzekło, opiérając się znaczeniu Kimona, schlebiał Perikles Ludowi, lecz przemagany bogactwem i pieniężnemi środki tam tego, za pomocą których wspiérał biédnych, każdemu potrzebnemu Atheńczykowi obiad codziennie zastawiając, starców przyodziewając, ogrodzenia gruntów usuwając, aby kto zechce brał rosnące na nich owoce, temi wszystkiemi przewagami Kimona zwyciężany przed Ludem Perikles, uciekł się do podziału dóbr państwa, i to za radą Damonidasa z Oia, jak Aristoteles pamięci podał. I wkrótce widowiskowemi, sądowemi nagrodami, toż innemi płacami i przysługami podbiwszy tłuszczę, użył jéj ku obaleniu wpływu Rady na pagórku Aresa, do któréj sam nie należał, ponieważ ani Archonta, ani Thesmothety, ani Króla, ani Polemarcha[1] godności nie piastował; te bowiem władze wybieralnemi są od dawności, a ci co przeszli przez ich próby, podnosili się na stopień Areopagitów (członków Areopagu). Dla tego téż silniejszego wpływu u Ludu nabywszy Perikles, podkopał Radę ową, tak iż jéj odjęto większą część spraw przez zabiegi Efialta, a Kimon, jako przy-
- ↑ Znaczy to tyle co: „ponieważ żadnego urzędu którego z dziewięciu Archontów nie sprawował,“ którzy powyższe przydomki nosili, a po roczném urzędowaniu, jeżeli przy zdaniu sprawy okazali się bez skazy, wstępowali do Areopagu.
