Strona:PL Plutarch - Perikles.pdf/24

Ta strona została przepisana.

wyrył się na dźwigającym go słupie, a prawie wszystkie prace spoczywały na jego głowie, i wszystkim, jakeśmy powiedzieli, rękodzielnikom przewodniczył z powodu przyjaźni z Periklesem. Taż przecież okoliczność jednemu nienawiść przyniosła, a drugiemu obmowę, że Fidiasz białogłowy wolne do robót przybywające przyjmuje ku swawoli Periklesa. Pochwyciwszy tę pogadankę poeci komiczni licznemi pomowami obrzucili Periklesa, już to oczernienia miotając na małżonkę Menipposa, przyjaciela i poddowódzcę Periklesa, już to na ptaszarnie Perilampesa, który jak o druh Periklesa ku nagradzaniu niewiast co z Periklesem obcowały pawie miał chować. Ale cóż się każdorazowo dziwić ludziom z żywota do chydzeń nałożonym a niesławę na lepszych miotającym jakoby dług ofiary spłacali przeto bożkowi zazdrości ku pociesze tłuszczy, kiedy taki Stezimbrot z Thasos odważył się srogą a całkiem zmyśloną bezbożność wypowiedziéć na żonę syna Periklesowego, oddaną niby temuż ostatniemu. Tak to ze wszech stron trudną i nie łacną do ułowienia badaniu zdaje się być prawda, kiedy następni czas mają przed sobą co zagradza im rozpoznanie wypadków, a bezpośrednich działań i żywotów współcześni rozpatrywacze, jedno przez nienawiść, drugie przez niechęć przeobrażając, to by się przymilić, to by podchlebić plugawią i przeinaczają całkiem istotę rzeczy.
[14] Kiedy mówcy około Periklesa wykrzykiwali na niego, że roztrwania pieniądz publiczny i dochody państwa zaprzepaszcza, on zapytał w zgromadzeniu Lud, iżali zdaje mu się, że dużo już wypotrzebował? A gdy odpowiedziano, iż bardzo wiele, Niechżeż to więc, rzecze, nie będzie przez was, ale przezemnie wydane, a na pomnikach wystawionych własne tylko imię położę.“ Po tém orzeczeniu Periklesa, czy to wysokością uczuć uderzony, czy sam także pragnąc zajaśniéć sławą dzieł owych, począł Lud w głos rozkazywać Periklesowi brać ze skarbu i posługiwać się, niczego nie szczędząc. Nareszcie stanąwszy z Thukydidesem do sądowéj rozprawy o wygnanie wyrokiem skorupkowym, tamtego wyrugował, a przeciw sobie działające jego stronnictwo zniweczył.
Skoro więc całkiem usunięte zostały powody sporu [15] i kierownictwo Miasta wyrównaném i ze wszech miar jednoli-