Strona:PL Poe - Opowieść Artura Gordona Pyma.djvu/168

morze dokuczało nam jeszcze przez parę godzin, ale wreszcie nad ranem uspokoiło się także. Statek nic nie ucierpiał, znajdował się w tym samym stanie, co przed burzą.
 Kapitan Guy oświadczył głośno, że szczęście nam sprzyjało i że cudem niemal uniknęliśmy zagłady.
 Dnia trzynastego października ujrzeliśmy na widnokręgu wyspę św. Edwarda pod 46° 35’ południowej szerokości i 37° 46’ wschodniej długości. W dwa dni później dotarliśmy w pobliże wyspy Possession, okrążyliśmy wyspę Crozet pod 42° 59’ południowej szerokości i 48° wschodniej długości, wreszcie dnia osiemnastego przypłynęliśmy do wyspy Kerguelen czyli Spustoszenia, położonej na południowo-indyjskim oceanie i zarzuciliśmy kotwicę w Christmas-Harbour na czterech sążniach głębokości.
 Wyspa ta, czyli raczej ta grupa wysp, leży na południowy wschód od przylądka Dobrej Nadziei, w odległości mniejwięcej 800 mil morskich od niego. Odkrył ją w roku 1772 baron Kerguelen, francuski żeglarz, a uważając ją za część nieznanego, obszerniejszego lądu, zdał w tym duchu sprawę swemu rządowi o dokonanem odkryciu. Wywołało to w swoim czasie znaczne zainteresowanie. W następnym roku rząd francuski wysłał tamże ponownie barona Kerguelena celem szczegółowego zbadania tego nowo odkrytego lądu. Przy tej okazji wyjaśniła się pomyłka, rzekomy ląd okazał się grupą wysp.
 W roku 1777 wylądował na tejże samej grupie wysp kapitan Cook i nadał najgłówniejszej z nich nazwę wyspy Spustoszenia. Była to nazwa bardzo trafnie dobrana.
 Jednakże w chwili, gdy żeglarz podpływa z dala