Dnia dwunastego wypłynęliśmy z Christmas-Harbour, podejmując powrotny kurs ku zachodowi. Po lewej stronie pozostawiliśmy wyspę Marion, jednę z
wysp grupy Crozet. Minęliśmy w ten sam sposob wyspę Księcia Edwarda, pozostawiając ją po lewej stronie kursu, poczem, sterując nieco ku północy, dotarliśmy po upływie piętnastu dni do wysp Tristan d’Acunha, położonych pod 37° 8’ południowej szerokości, a 12° 8’ zachodniej długości.
Tę grupę wysp, tak dobrze dzisiaj znaną, a złożoną z trzech okrągławych wysp, odkryli pierwotnie Portugalczycy, a zbadali kolejno Holendrzy w roku 1643 i Francuzi w roku 1767. Trzy te wyspy, jako całość, mają kształt trójkąta, odległość poszczególnych jego narożników wynosi około dziesięciu mil morskich, dzielą je szerokie, swobodne przejścia.
Wszystkie są położone bardzo wysoko nad poziomem morza, a zwłaszcza właściwa Tristan d’Acunha. Ta największa wyspa z całej grupy ma piętnaście mil obwodu i jest tak wysoka, że podczas sprzyjającej pogody można ją dostrzec na widnokręgu już na odległość osiemdziesięciu lub dziewięćdziesięciu mil. Część północnego jej wybrzeża wystercza prostopadle z fal morskich na wysokość przeszło tysiąca stóp. Na tym poziomie rozciąga się płaskowyż, dosięgający niemal
