Strona:PL Poe - Opowieść Artura Gordona Pyma.djvu/179

nastu sążni i sprowadziliśmy wygodnie na pokład wszystko, co mogło nam być potrzebne.
 Kapitan Guy nabył również od Glassa pięćset skór foczych i nieco kości słoniowej. Zatrzymaliśmy się tutaj przez tydzień; ciągle wiał silny wiatr północny i zachodni, a niebo było bez przerwy pokryte mgłami.
 Dnia piątego grudnia, rozwinąwszy wszystkie żagle i posiłkując się wiatrem południowym i zachodnim, wyruszyliśmy na poszukiwanie grupy wysp, nazwanych Aurora, o istnieniu których krążyły bardzo rozmaite, sprzeczne wersje.
 Wyspy te odkrył podobno około roku 1762 komendant statku „Aurora“. W roku 1790 oglądał je rzekomo kapitan Manuel de Oyarvido, płynący na okręcie „Princess“, należącym do Królewskiej Kompanji Filipińskiej. W roku 1794 zwiedziła je hiszpańska korweta „Atrevida“ i określiła dokładnie ich położenie, a raport, napisany o tej wyprawie i ogłoszony przez Królewskie Stowarzyszenie Hydrograficzne w Madrycie w r. 1809, brzmi jak następuje:
 „Korweta „Atrevida“, przebywając w bezpośredniem sąsiedztwie wysp Aurora, w czasie od dnia dwudziestego pierwszego do dwudziestego siódmego stycznia, przedsięwzięła wszystkie wskazane obserwacje i wymierzyła z pomocą chronometrów różnice długości między temi wyspami a portem Soledad w Malninas. Są to trzy wyspy, wszystkie leżą prawie na tymsamym południku, środkowa nieco niżej; dwie skrajne można dostrzec z odległości dziewięciu mil morskich.“
 Obserwacje, poczynione na pokładzie „Atrevidy“, dają szczegółowe objaśnienia co do położenia każdej wyspy: Wyspa, wysunięta najbardziej na północ, leży pod 52° 37’ 24” południowej szerokości i pod 47° 43’ 15”