Strona:PL Poe - Opowieść Artura Gordona Pyma.djvu/95

Ta strona została przepisana.

czekuje tylko sposobności, aby się go pozbyć. Tak, naprzykład, usunięto siekiery i lewary z miejsca, gdzie je zazwyczaj przechowywano.
Nie ulegało wątpliwości, że musimy możliwie najszybciej wprowadzić w czyn nasze zamiary, jeżeli chcemy liczyć na ich powodzenie. Z drugiej strony, ponieważ siły były zbyt nierówne, należało zachować jak największą przezorność w działaniu.
Peters zaproponował, że wyjdzie na pokład, nawiąże tam rozmowę ze stojącym na straży marynarzem — był nim Allen — i upatrzywszy odpowiednią chwilę, strąci go bez hałasu za burtę. Przypuszczał, że nie napotka w tem na trudności. Wówczas August i ja mieliśmy pospieszyć w jego ślady i uzbroić się bronią, jaką możnaby znaleźć na pokładzie. Następnie projektowaliśmy wykonanie ataku i opanowanie schodów, wiodących do kajut, zanimby znajdujący się w kapitańskiej kajucie zbuntowani zdołali stawić opór.
Po namyśle sprzeciwiłem się stanowczo temu planowi, ponieważ nie można było przypuścić, aby sternik, który przecież okazał się już szczwanym lisem, sądząc z przedsięwziętych przez niego środków ostrożności, pozwolił się podejść w tak łatwy sposób. Już sam fakt, że wogóle ustawił straż na pokładzie, dowodził aż nazbyt przekonywująco, że w umyśle jego zrodziły się jakieś podejrzenia. Niema bowiem zwyczaju wystawiania wart, jeżeli okręt, dzięki zwinięciu żagli, jest zabezpieczony przed wichrem. Stosuje się to jedynie na okrętach, gdzie dyscyplina jest niezwykle surowa.
Fakt ten, zestawiony z usunięciem siekier i lewarów, świadczył, niewątpliwie, że załoga ma się na baczności i że zaskoczenie jej w sposób, projektowany przez Petersa, jest zgoła niemożliwe. A jednak bądź co bądź